
Thermische energie uit oppervlaktewater (TEO)
Deze techniek haalt water uit oppervlaktewater. Dit kan bijvoorbeeld een meer, een sloot of een gracht zijn. In de zomer slaat een warmte-koudeopslag (WKO) in de bodem het warme oppervlaktewater op. De WKO bestaat uit een bron voor het koude, en een bron voor het warme water. De temperatuur van het gewonnen oppervlaktewater is meestal rond de vijftien graden Celsius. In de winter pompt het pompstation van de WKO dit relatief warme water omhoog. Een elektrische warmtepomp verwarmt het water verder zodat het geschikt is als tapwater en voor de verwarming van de woning. Ondanks dat er veel energie nodig is om het water te verwarmen tot 70/80 graden Celsius, is deze techniek zuiniger dan een cv-ketel. Nadat het water door een warmtewisselaar gaat, loopt het terug de put in. Het heeft dan een temperatuur van ongeveer acht graden. Hier slaat de WKO het water op in de put voor koud water. In de zomer pompt de WKO dit water door de woning om het te koelen. Hierdoor profiteert de woning het hele jaar door van de thermische energie uit oppervlaktewater.
Energiebesparing
Een TEO installatie levert zowel een CO₂-besparing op voor verwarming als voor koeling. Een TEO installatie bespaart volgens de Rijkdienst voor Ondernemers (RVO) zestig tot tachtig procent energie ten opzichte van een compressiemachine voor koeling. Om te verwarmen bespaart een TEO installatie twintig tot veertig procent ten opzichte van een gasketel.
Kosten
Wanneer je een TEO installatie combineert met voldoende zonnepanelen functioneert het systeem energieneutraal. Grootschalige WKO-installaties die zowel van de koude als van de warmte gebruikmaken verdien je met vijf tot tien jaar terug. Kleinschalige installaties verdien je in tien tot vijftien jaar terug.

Thermische energie uit afvalwater (TEA)
Een andere naam voor thermische energie uit afvalwater is riothermie. Deze techniek haalt warmte uit afvalwater. Huishoudens en bedrijven voeren afvalwater af via het riool richting waterzuiveringsinstallaties. Dit is vaak warm water van bijvoorbeeld douchen, de vaatwasser en de wasmachine. In dit warme water zit thermische energie. Als we dit warme afvalwater mengen met koud afvalwater koelt het af. Hierdoor gaat veel energie verloren, die we nuttig kunnen gebruiken. Dat kan met een warmtewisselaar. Die vangt het warme water af om de warmte opnieuw te gebruiken. Hoe verder de warmtewisselaar van de bron ingebouwd wordt, hoe meer het warme water afkoelt en hoe minder rendabel de techniek is. Wijken waar gebouwen of huizen dichtbij elkaar staan maken wereldwijd het meest gebruik van thermische energie uit afvalwater. Hier is het systeem het effectiefst omdat het aanbod van warm water en de vraag naar de warmte dicht bij elkaar zijn.
Een douchewarmtewisselaar haalt warmte uit het douchewater voordat het in het riool terecht komt. Daardoor heeft het een rendement tot wel vijftig procent. Zo haalt de wisselaar de energie uit het water voordat het water het riool bereikt. Thermische energie uit afvalwater kan ook teruggewonnen worden wanneer het al in het riool zit. Dit werkt met een dubbelwandige afvoerbuis (warmtewisselaar) gecombineerd met een warmtepomp. De warmtepomp warmt het relatief koude water op om dit te gebruiken voor gebouwverwarming. Hoe meer afstand het water moet afleggen, hoe meer energie nodig is om het water op temperatuur te houden.
Bekijk hier de video van Tauw over riothermie!

Thermische energie uit Drinkwater (TED)
Het is ook mogelijk energie uit drinkwater te halen. Dit kan op drie plaatsen in de drinkwaterketen:
- In het ruwe water, dat is water in de grond of aan het oppervlakte.
- In de reinwaterkelder, dat is de plek waar waterreserves liggen.
- In drinkwatertransportleidingen. Deze techniek maakt vooral gebruikt van de koude energie in drinkwater. Het water wordt bijvoorbeeld gebruikt om gebouwen te koelen.
Bronnen die wij gebruikten voor deze informatie:
Downloads
-
Bestand
-
Bestand